तरेमासिक पतरिका

एनाम चा हकदार

राजिस्तान चे दक्खण मां हेक निकड़े जां गां छे, राजपुरा। अजादी चे बाद ए गांवा मां तरक्‍की हुल्‍ली। लोक पढ़ू-लिखू लागती गेल्‍ले। हा ए गांवा चा किस्‍सा छे। जिसे बेल्हे राजपुरा गांवा नूं गराम पंचेत बणाले गेल्‍ले ते गांवा चा रामप्रसाद सरपंच बणला। ओ इतना ईमानदार हुत्‍ता की हर बन्दे ची मदद करणे कल्‍ले तियार रहता। ओ गांवा चे सोक्‍ख ते डोक्‍ख मां लारे रहता ते वान्हूं

सात परिया ते मुरख सेख चिल्‍ली

गरीब कूणबे मां पेदा हुल्‍ला, सेख चिल्‍ली होले-होले बडा हुत्‍ती गेल्‍ला। पढला-लिखला ता हुत्‍ता कोन्हीं ए सांगू सारा डियो चिद्‍दे खेडता। हेक डियो ओच्‍ची अय्‍या ने ओन्हूं कहले, कुई काम धन्धा कर जत्‍ती। सेख चिल्‍ली हा बात सुणती कन्‍न टुरती पल्‍ला काम धन्‍धा सोधणे कल्‍ले। ओच्‍ची अय्‍या ने ओन्हूं रस्ते मां खाणे कल्‍ले सात रोटिया रांथी डिलिया। सेख चिल्‍ली गांवा कन्‍नू घणी दू

ब़ुड्‍ढी ते कद्‍दू

घणा पुराणा किस्‍सा छे। हेके गांवा मां हेक ब़ुड्‍ढी रहती। विच्‍ची छ्‍वेर नेरे गांवा मां परनिली पलती ली। आपणी छ्‍वेरी नूं मिड़ले ब़ुड्‍ढी नूं घणी डिय्‍हे हुत्‍ती गेलती ली। हेक डियो विणे सोचले, आज आपणी छ्‍वेरी नूं मिलती आवे। विणे साये ते कतरा समान गेहला ते आपणी छ्‍वेरी नूं मिलणे कल्‍ले टुरती पल्‍ली। टुरते-टुरते रस्ते मां घणा जंगल आल्‍ला। ओ बेल्हे रात होणे आल्‍ली हुत्‍ती।

लालच

हेक वारी हेक खाती हुत्‍ता। ओ काम करले कल्‍ले सेहरा मां गेल्‍ला। हेक डियो काम करते बेल्हे ओच्‍ची आरी भांली गेल्‍ली। बेन्‍न आरी चे ओच्‍चे काम न चले ले ते घरे आवणे बडे ओखे हुत्‍ते ए सांगू ओ लारे चे गांवा मां गेल्ला। ओण्हे इंगे-उगे पूछले ता ओन्हूं लुहार चा पता मिड़ला। ओ लुहार कन्‍नू गेल्‍ला ते ब़ोड़ला, भऊ मायी आरी भांती गेल्‍ली, तू मन्‍नू हेक आच्‍छी आरी बणाती डे। लुहार ब़

सेख चिल्ली चा ख्‍याली बाता

हेक डियो सेख चिल्‍ली सवेले-सवेले सहर मां पुजती गेल्‍ला। ओण्हे सहर मूं इण्डी गेहली ते वान्हूं छब़्‍ब़ी मां भरती कन्‍न आपणे ठोडा पे मेहलती घरे टुरती पल्‍ला। घर डुस आते बेल्हे ओच्‍चे मन मां ख्‍याल आल्‍ला की अगर या इण्डा मूं ब़ाले निकड़ली ता मां कन्‍नू घणिया कुकड़िया हुत्‍ती जाये। वे कुकड़िया घणी सारी इण्डी डिये। वा इण्डा नूं सहर मां बेचती कन्‍न में लक्खपति बणती जायी। लक्

पंचांग

वरणमाला केदा

भासा जागरूकता पोस्टर